Ο Γιαννάκης Φραγκίστας γεννήθηκε το 1764 στη Φραγκίστα. Ήταν ο πρώτος και βασικός βιογράφος του Κατσαντώνη από τους γενναίους συμπολεμιστές του Κατσαντώνη. Το πρώτο βάπτισμα της μάχης ο Γιάννης Φραγκίστας το πήρε όταν ο Κατσαντώνης χτυπήθηκε με κάτι δερβεναγάδες του Αλή Πασά. Ο εχθρός είχε τρακόσια πενήντα τουφέκια, μα έπαθε μεγάλο χαλασμό κοντά στη Ρεντίνα, απ’ τη παρέα του Κατσαντώνη στην οποία συμμετείχε και ο μικρός τότε Γιάννης Φραγκίστας. Έλαβε μέρος σε πολλές μάχες κοντά στον Κατσαντώνη του οποίου υπήρξε και ο βασικός του βιογράφος. Βοήθησε τον Καραϊσκάκη για να ξεκάνουν τον Βελή - Γκέκα.

Μετά το θάνατο του Κατσαντώνη, έγινε Καπετάνιος δίνοντας πολλές μάχες με επιτυχία εναντίων των Τούρκων στο Καρπενήσι, στο Βλοχό κατά του Ομέρ και του Κιουταχή, στην Άμπλιανη, στο Κρεμύδι και στην έξοδο του Μεσολογγίου. Το 1825 η Διοίκηση του έδωσε το βαθμό του Αντιστράτηγου. Συνέχισε αγωνιζόμενος για την λευτεριά, λαμβάνοντας μέρος και σε άλλες μάχες παρέα με τον φίλο του Γ. Καραϊσκάκη, όπως στην Αράχωβα, στην Ελευσίνα και στο Φάληρο. Εκεί ο Καραϊσκάκης του χάρισεένα κανοκυάλι, το οποίο βρίσκεται σήμερα στο Μουσείο Στρατιωτικής Σχολής, στην Αθήνα, προσφορά του γιου του Επαμεινώνδα Φραγκίστα. Το 1836 χτύπησε τον Χουσιάδα στο χωριό Αγία Τριάδα Ευρυτανίας και τον ανάγκασε να φύγει από την περιοχή. Τότε ο Βασιλιάς τον παρασημοφόρησε με το Σταυρό του Σωτήρα. Στο κίνημα του 1848 διορίστηκε Φρούραρχος Καρπενησιού.

Ο Αθανάσιος Παπαδόπουλος γεννήθηκε στην Ανατολική Φραγκίστα το 1850. Πολύ νέος έφυγε για την Κων/πολη όπου μεγαλούργησε ως επιτυχημένος επιχειρηματίας. Μετά από μια μεγάλη και μακροχρόνια επαγγελματική καριέρα, γύρω στα 1922, επέστρεψε στην γενέτειρά του όπου και απεβίωσε δύο χρόνια αργότερα άγαμος. Αυτός ο μεγάλος δωρητής, άφησε με διαθήκη στο χωριό, το υπέρογκο για την εποχή ποσό των 2.000.000 δρχ. με την προϋπόθεση να διατεθεί για την κατασκευή υδραγωγείου, το οποίο και έγινε. Αυτό έγινε κοντά στην μεγάλη πηγή που βρίσκεται στην περιοχή του Μοναστηριού στη θέση «ΣΩΤΗΡΑ», ενώ ένα μεγάλο ποσό διέθεσε και για την ανέγερση σχολικού κτηριακού συγκροτήματος που ανεγέρθη λίγα χρόνια μετά τον θάνατό του. Εκτός αυτών ο μεγάλος ευεργέτης άφησε καιένα άλλο αξιό λογο χρηματικό ποσό, για την προικοδότηση κάθε χρόνο, τριών απόρων κορασίδων της γενέτειράς του. Η προσφορά του Αθανασίου Παπαδόπουλου ήταν πολύ σημαντική για το χωριό του, ιδιαιτέρως δεεκείνη την εποχή που η πατρίδα περνούσε δύσκολα χρόνια. Το ότι η Ανατολική Φραγκίστα, ήταν το μοναδικό χωριό εκείνο τον καιρό που είχε σύγχρονο υδραγωγείο, νομίζουμε τα λέει όλα. Το όνομά του θα μνημονεύεται για πάντα, από τους όπου γης Φραγκιστιανούς.

Ο σπουδαίος λογοτέχνης Δημήτρης Παπαδόπουλος ή Τυμφρηστός, γεννήθηκε στην Αν. Φραγκίστα το 1870. Γόνος πολύτεκνης οικογένειας με 9 παιδιά. Παρά τις δυσκολίες εκείνης της εποχής, οι γονείς του έδωσαν εφόδια και καλή αγωγή στα παιδιά τους, φροντίζοντας ιδιαίτερα για τη μόρφωσή τους Τα πρώτα του γράμματα τα έμαθε στο 4ταξιο δημοτικό σχολείο της Φραγκίστας.

Τελειώνοντας το Λύκειο στην Πόλη, θα επιστρέψει στην Αθήνα και θα συνεχίσει τις σπουδές του στη Νομική Σχολή, για να επιστρέψει ξανά στην Κωνσταντινούπολη ως δικηγόρος

Στην Πόλη, από το 1861, λειτουργεί ο Ελληνικός Φιλολογικός Σύλλογος Κωνσταντινουπόλεως του οποίου θα διατελέσει πρόεδρος. Είναι ο σύλλογος που δένει το ελληνικό στοιχείο της Πόλης η οποία γίνεται εθνικό και πνευματικό κέντρο, ενώ η λεωφόρος του Πέραν σφύζει από ζωή και ελληνισμό. «Λόγω του υψηλού εθνικού του φρονήματος και της εν γένει δράσεώς του στην Βασιλεύουσα, θα χαρακτηριστεί ως επικίνδυνος για την ασφάλεια της χώρας», αναφέρει σε εισήγησή της για τον σπουδαίο αυτό Λογοτέχνη η Κατερίνα Μπαλκούρα «και το 1912 με κρατική διαταγή θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη. Σπουδαία η πορεία, εξαιρετική η λογοτεχνική του άνοδος, ανάλογη ήταν όμως και η στρατιωτική του πορεία. Κληρωτός του 1891 θα εκπαιδευτεί στη σχολή Εφέδρων Αξιωματικών της Κέρκυρας. Το 1892 θα υπηρετήσει σαν ανθυπολοχαγός, στο πρώτο σύνταγμα πεζικού Αθηνών. Ως αξιωματικός του ελληνικού στρατού, στον άτυχο πόλεμο του 1897 θα είναι στην πρώτη γραμμή, πολεμώντας με ηρωισμό και απαγγέλλοντας στίχους που ξεσήκωναν τις ψυχές των στρατιωτών.

Σύμφωνα με τη μελέτη του Δ. Κωτσοκάλη, τα δικαιώματα για το σπουδαιότερο βιβλίο του, την “Ωραία του Πέραν”, είχαν εκχωρηθεί στην κ. Κατίνα, τη γυναίκα που έμενε στο σπίτι της, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης και στον ανιψιό και πνευματικό του παιδί, Ιωάννη Ιβράκη. Στις 31 Μαρτίου του 1930 θα μεταφερθεί από σκωληκοειδίτιδα στην Πολυκλινική Αθηνών όπου και θα αφήσει την τελευταία του πνοή και θα κηδευτεί στο Α΄ Νεκροταφείο

Ο «Τυμφρηστός» υπήρξε μεγάλος ποιητής και πεζογράφος. Κυριότερα έργα του είναι:

ΠΟΙΗΜΑΤΑ: Τραγούδια της Αγάπης (1905), Πολεμικά Τραγούδια (1913), Τα Τραγούδια του Βασιλιά (1915), Δειλινά (1923).

ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ: Αγάπη και Πόλεμος (1915), Διηγήματα Χωριού - Πόλης (1920), Έμμετρα και Πεζά, (Κωνσταντινούπολη, 1910).

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ: Άρρωστες Ψυχές (1914), η Ωραία του Πέραν (1920), η Γόησσα των Αθηνών (1921), η Μικρούλα (1923), δύο Ψυχές (1923), η Προσφυγοπούλα (1924), στα Δίχτυα του Έρωτα (1925) κ.α.

ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ: Ο Κωστής Παλαμάς και το Έργο του (διάλεξη, 1917) και Ωραία Ζωή (1928).

Επίσης η Ανατολική Φραγκίστα είναι γενέτειρα του Εμμανουήλ Ζώτου που κατασκεύασε και δώρισε στο χωριό το πανέμορφο πάρκο με το μνημείο των πεσόντων. Εντός αυτού στήθηκε η χάλκινη προτομή του γιου του Δημητρίου που έπεσε υπέρ πατρίδας το 1940.

Γεννήθηκε στην Ανατολική Φραγκίστα το 1909 και πέθανε το 1986. Διετέλεσε δάσκαλος για σαράντα ολόκληρα χρόνια και μετά το θάνατό του, δώρισε το σπίτι και το προσωπικό του αρχείο στην κοινότητα.